ACT: Acceptance and Commitment Therapy

ACT: Acceptance and Commitment Therapy

Herken je dit:

• Je wordt geplaagd door een steeds terugkerende gedachte. Hoe vaker je tegen jezelf zegt: ik moet dit niet denken, hoe hardnekkiger de gedachte zich in je hoofd lijkt vast te zetten.
• Een vriendin heeft je meegevraagd naar de yoga, maar je denkt eigenlijk niet dat het iets voor jou is. Toch wil je je best doen om ervoor open te staan, en tijdens de oefeningen doe je je uiterste best om te ontspannen. Je wordt er doodmoe van, en het lukt voor geen meter.
• Je bent onwel geworden in de supermarkt, en je bent nu bang geworden om in je eentje boodschappen te gaan doen. Geen nood, je man wil dat wel van je overnemen. Echter, in de winkel waar je schoenen wilde kopen voelde je je de laatste keer ook niet echt lekker. Volgende keer toch ook daar maar niet meer alleen naartoe gaan? Wat gaat dan de volgende stap zijn...

Er zijn steeds meer aanwijzingen dat een afwijzende houding ten opzichte van negatieve gedachten, gevoelens en lichamelijke sensaties, een belangrijke rol speelt bij stress en psychische problemen. Zo'n houding leidt vaak tot het blijven vechten hiertegen of net het tegenovergestelde: ervoor wegvluchten, en beide manieren werken averechts, zeker op de lange termijn. Acceptance and Commitment Therapy (ACT) richt zich daarom op het aannemen van een andere houding ten aanzien van vervelende gedachten en problemen in het dagelijks leven. Gebaseerd op het mindfulness gedachtegoed worden vervelende gebeurtenissen, maar ook negatieve gedachten, gevoelens en lichamelijke sensaties aandachtig waargenomen en toegelaten zonder meteen een interpretatie te geven of een oordeel te vellen.

In de ACT staat acceptatie (Acceptance) voorop: acceptatie vooral van jezelf, met alle bagage uit je verleden, je angsten, twijfels en onzekerheden. Hierdoor komt ruimte voor meer inzicht en acceptatie, maar ook voor het doorbreken van automatische gedragspatronen. Cliënten wordt geleerd zich te richten op die dingen die ze kunnen beïnvloeden, met name hun eigen gedrag, in plaats van te blijven proberen controle te krijgen over ervaringen die niet of nauwelijks te beïnvloeden zijn, zoals gevoelens en gedachten. Vechten tegen onvermijdelijke zaken gaat ten koste van het nastreven van je doelen, en dus van een waardevol leven.Er wordt stil gestaan bij de belangrijkste persoonlijke waarden van de cliënt en het nastreven van doelen die passen bij die waarden (Commitment). Door zich aan te passen aan de omgeving of niet los te komen van de belangrijke boodschappen die men van ouders of opvoeders heeft meegekregen, weten mensen soms niet meer wat ze zelf nu eigenlijk willen, waar ze voor staan en waar ze blij van worden. Als ACT-therapeut gun ik mijn cliënten vooral dat ze voor zichzelf mogen zijn wie ze zijn, met alle bagage uit het verleden en al hun onzekerheden, en dat ze vanuit die authenticiteit zichzelf kunnen ontplooien en groeien.